Poradnik pozytywnego myślenia - Tego życzę nawet po świętach

Święta bez śniegu? To i film prezentuje bez dekoracji i akcesoriów świątecznych. W tym roku ubogo, bez puchu zimowego i lepienia bałwana, i wcale ci to nie przeszkadza? Nie cierpisz świąt, jak Grinch, a chcesz pozostać w dobrym humorze? Czas na dawkę niewybrednych żartów dotyczących poważnych problemów naszych reali? 

Zapraszam na seans. Poradnik pozytywnego myślenia działa jak słomiana motywacja, ale warto jej się przyjrzeć i choć na chwilę poczuć się kimś większym na tle stada baranów.

Pat Solitano (Bradley Cooper), po tym jak stracił pracę, dom oraz żonę, spędził w szpitalu psychiatrycznym kilka miesięcy. Powrót do normalności okazuje się nie łatwym zadaniem, gdy pomagają mu rodzice, przyjaciele i piękna dziewczyna, gdyż sami stanowią okaz choroby, ale niezdiagnozowanej. 

Podczas seansu nie jednokrotnie się ubawiłem a rzucanie mięsistych słów przez postacie nie wprawiają w zakłopotanie. Odzwierciedlają przejaw sprzeciwu wobec dystyngowanym zachowaniom. 
Partnerująca głównemu zakale rodziny (państwa Solitano), Tiffany, w roli Jennifer Lawrence sama cierpi na objaw niezrozumienia przez otoczenie na jej ekstrawaganckie wyczyny. Wspólnie z Patem postanawia się zaprzyjaźnić. Od razu wyczuwa chemię między nią a ,,świrem''.

Jestem prekursorem nowej mody: nosząc worek na śmieci (wersja high-life)

Patowi jednak nie zależy na romansie, czy na pogłębianiu relacji z kobietą, która rzuca teksty prosto z mostu, nawet jeśli tak odważnych kwestii i propozycji od nikogo byście się nigdy nie
spodziewali (Tiffany outsiderka). Chce odzyskać żonę, udowadniając jej, że najgorszy etap ma za sobą. W tym celu,
próbuje zapanować nad emocjami, rozsiewając w okół siebie emanującą ciepłem energią.

Większość aktorów odnalazła się w realizacji zamierzonego planu przez reżysera. Są zabawni i poważni na przemian. Duet Cooper - Lawrence rozumieją się bez słów, a De Niro w roli Pat Sr. umiejętnie przeszkadza im w porozumieniu i stara się juniora przestrzec przed dziewczyną. Ma jej unikać jak ognia.Chce by się do niej nie zbliżał. Radykalna kontrola jednak przestaje mieć znaczenie, jak tylko dowiaduje się o ciekawostkach związanych ze sportem.

Są sceny, które idealnie wpasowują się w model pozytywnego myślenia (są rozsądne a jednocześnie wybijają się ponad przeciętność). Dochodzi też do sytuacji, gdy nadmierny optymizm
zostaje mylony z dawką zdrowych myśli, co w moim przekonaniu dochodziło do sporu na ekranie, ale miałem wrażenie, że przeszarżowano z emocjonującą wiarę w to, jak praca naszego umysłu wpływa na rzeczywistość. Przez co poczułem się trochę
oszukany przez Russela (napisał scenariusz). Jasne, to magia kina, tam wszystko może się zdarzyć, ale jako satyra na społeczeństwo jankeskie jest wręcz wyborne i trzeba traktować fabułę, jak dziecko, zachwycając się nią, nawet jeśli idzie na łatwiznę i w spektakularne uproszczenia.

Poradnik pozytywnego myślenia, to kino na raz. Aby odprężyć się, wyciszyć, samemu zastanowić się nad tym, czy interesuje nas życie bez ryzyka i szaleństwa? Kto wie, może się okaże, że sam jesteś hipokrytą i chciałbyś spożytkować energię w bardziej demoniczny sposób? Wyrzucając przez okno książki, które cię demotywują, przygnębiają i nie kończą się szczęśliwym zakończeniem? Życie i bez tego kopie w tyłek - kwituje Patrizio.

A ja się zastanawiam, po kiego łosia piszę tą recenzję skoro nikt tego nie czyta....
AAA, ach tak. Zapomniałem. Miałem myśleć pozytywnie.
Pamiętaj: Pół szklanki jest pełne, nie puste.

P.S. Film kandyduje do moich ulubionych (i tych najlepszych) filmów 2013 roku (premiera filmu w Polsce spóźniona - Poradnik pozytywnego myślenia został wyświetlony na dużych ekranach we wrześniu 2012 roku). Ranking pojawi się przed nowym rokiem (w zamierzeniu). Bądźmy jednak dobrej myśli.

Chris poleca pozytywne myślenie