Walka z wiatrakami.

Podsumowanie mini - książki o losach Arturach.


Geneza utworu ,,Niepewny los''

Utwór powstawał przez trzy miesiące - od czerwca 2007 r., kiedy tuż za chwilę kończyłem 2 klasę gimnazjum.
W tamtym okresie było już wielu uznanych uczniów na tle piśmiennictwa. Z uwagi na ich sukcesy sam postanowiłem coś napisać. Od siebie, coś czego inni nie odwarzyliby
się ujawnić.
Jednym z głównych wątków pamiętnika Artura było rozliczenie się przede wszystko z własną młodością. O działalności młodzieńczych buntów, przedwczesnego spożywanego alkoholu, wolności seksualnej, przejawy przemocy, wulgarności języka. Dlatego jak już we wcześniejszych postach pisałem, jest to utwór troszeczkę o mnie (kilka cech charakteru i osobowości Artura były też moimi cechami z tamtego okresu), wykazując przy tym parę biograficznych wydarzeń (trafnie zmienionych na rzecz lektury).
Pisząc ten utwór przeżyłem wówczas kryzys miłosny. Podjąłem się ukazania historii z ,,podwórek''. Małomiasteczkowych reali. Odpowiedź na niewskazany bunt, jaki wywołują młodzi chłopcy i dziewczęta. Na chęci bycia ,,dorosłym'', wraz z jego fatalnymi skutkami. Ponosząc opłakane konsekwencje.



Co jest tematem utworu?

,,Niepewny los'' nie jest ani skomplikowany, ani odkrywczy. Jest to tylko próba oceny współczesnej młodzieżówki. Szukanie przyczyn upadku młodych ludzi. Ponadto wstępny cytat ,,Nic tak nie cieszy, jak dwoje zakochanych ludzi'' - jest tylko nadzieją miłości Artura do Anety.
Historia bohatera szukającego drugiego siebie. Kogoś kto w końcu odmawia zapalenia papierosa, wypicia alkoholu. Często przeżywa zawód, jest wyobcowany i nie umiejętnie wprowadza własne poglądy. Pozbawiony jest silnej woli, walczy z samym sobą. Unika zażywek. Poszukuje miłości i zrozumienia. Obserwujemy jego zmagania - czasem daremne - próbując ochronić wiarę w ,,dobrą'' młodzież.

Wyjaśnienie tytułu utworu.

Niepewny los. Nazwa skierowana do nieznanych nam kolei życia. Artur stopniowo zapisuje swoje wspomnienia w pamiętniku. I choć już od początku tytuł wydaje się absurdalny, ponieważ Artur wyjawia nam, że dojdzie do tragedii (jest też wersja bez słowa ,,tragedia''), mimo to objaśnia codzienność życia , która wcale nie wskazuje na upadek - że tak powiem. Pierwsze sceny z pamiętnika są wręcz wyrwane z kontekstu. Nie mają większego wpływu na dalsze działania bohatera. Dlatego też nie warto się sugerować słowem ,,tragedia''. W dużej części opowieści nie ma się pojęcia, co ma nastąpić po sobie. Jakie wątki mają się na siebie nakładać.

Bohaterowie utworu.

Artur - główny bohater opowiadania.
Aneta - poznajemy ją jako dziewczynę Przemka, która ostatecznie zapozna się z Arturem.
Andrzej - kolega Artura, najbardziej kontrowersyjna osoba utworu.
Przemek - kuzyn naszego bohatera.
Łukasz - kolejny kuzyn Artura.
Beata - kujonka szkolna, która na pozór gra grzeczną uczennicę.
Patrycja - córka bogackich, kuzynka Andrzeja.
Krzysztof - kuzyn Andrzeja, drobny narkoman.
Zosia - kuzynka Andrzeja, miała drobny romans z Arturem.