poniedziałek, 14 kwietnia 2014

100 filmów, które trzeba zobaczyć cz.7


W tym odcinku będzie sporo historii. Nie zabraknie kontrowersyjnych tematów poddanych w formie lekkiej konsystencji lub zainscenizowane w sposób bezkompromisowej postawy. Dużo pytań na temat ludzkiej natury, religii i zachowań w trudnych warunkach społeczno-politycznych. Nasza seria pomału, ale to naprawdę pomału będzie dobiegać końca. Będzie mi jej brakowało, gdy zrobimy pełny przegląd filmów z cyklu must see (z ang. musisz zobaczyć). Ale na razie takiego wała, jak Polska cała (zdj. powyżej).



40.  Tytuł filmu: Rashomon
        Reżyser: Akira Kurosawa (Japonia)
        Rok produkcji: 1950
        Gatunek: Dramat
        Czas trwania: 1 godz. 28 min.

Opis: Historia małżeństwa napadniętego przez bandytę widziana oczami czterech osób.

Powód: To chyba najbardziej nieciekawy film w moim zestawieniu. Bo co interesującego jest w opowiadaniu tej samej historii z perspektywy czterech osób? Ano niewiele, ale Kurosawa przedstawia nam fakt, że prawda obiektywna nie istnieje, ponieważ każdy z nas inaczej odbiera sygnały z zewnątrz. Nikt siebie nie oczernia, nikt nie chce czuć się sprawcą za własne czyny. I jak to u japońskiego mistrza kinematografii, potrafi przedłużać sceny bez wyraźnego uzasadnienia. Mimo, że technicznie niedomaga wciąż pozostaje ważnym komentarzem na temat natury człowieka i jego podłej postawie w obliczu kryzysu. 










39.  Tytuł filmu: Oldboy
        Reżyser: Chan-wook Park (Korea Południowa)
        Rok produkcji: 2003
        Gatunek: Thriller
        Czas trwania: 2 godz.

Opis: Uwolniony po 15 latach Dae-su ma pięć dni, by odkryć kto go uwięził i dokonać brutalnej zemsty.

Powód: Jeden z najbardziej oryginalnych filmów z jakimi miałem do czynienia. Wprawdzie motyw zemsty jest stary jak Antyk, ale jest ona tylko dodatkiem do historii, której nie mamy pojęcia jak wyjaśnić, aż do samego końca. To bardzo brutalny i niewiarygodnie wstrząsający obraz (zapomnijcie o wersji amerykańskiej, która jest uproszczona na tyle, żeby każdy półgłówek zrozumiał). Fabuła obfituje w wiele niezapomnianych scen. Park bawi się nie tyle co formą opowiadania, ale sposobem kręcenia scen - słynna sekwencja z przejściem wzdłuż prostopadłościanu (scrollowany widok), jak w bijatykach na Amigę. Gdybym miał powiedzieć, który film na tej liście jest dziełem obowiązkowym, stwierdziłbym, że Oldboy.





38.  Tytuł filmu: Dyktator (The Great Dictator)
        Reżyser: Charles Chaplin (Wielka Brytania)
        Rok produkcji: 1940
        Gatunek: Dramat, Komedia
        Czas trwania: 2 godz. 4 min.

Opis: Losy przywódcy totalitarnego państwa i Żyda, który uciekł z getta przedstawionego w karykaturalnym świetle.

Powód: Totalitaryzm oczami Chaplina. Satyra na dyktatorstwo Hitlera, który był tak zawładnięty potęgą, że doszło do przerostu ambicji nad opanowaniem emocji i rozbuchania rozdygotanego ego. Wszyscy dali się zwieść osobie Adolfa, tak samo widzowie poddali się awangardowemu artyście. Charles wyśmiewa jego działania i społeczność, która dała się wrobić w bagno śmierci. Hitler też miał zostać artystą, ale nie, musiał toczyć bezsensowną wojnę w imię chorej ideologii! 

Żeby zachęcić Was do filmu poniżej znajduje się fragment, który po prostu sprawia opad szczęki, wstanie z miejsca i bicie brawo jedną ręką.









37.  Tytuł filmu: Pod wiszącą skałą (Picnic at Hanging Rock)
        Reżyser: Peter Weir (Australia)
        Rok produkcji: 1975
        Gatunek: Dramat
        Czas trwania: 1 godz. 50 min.

Opis: Australia rok 1900. Kilka uczennic z pensji dla dziewcząt wybiera się na piknik w miejsce zwane Wiszącą Skałą. Pensjonarki spędzają tam cały dzień. Wieczorem okazuje się, że jedna z nauczycielek i trzy dziewczynki zniknęły bez śladu.

Powód: Ten film to jedna wielka tajemnica. Mistyczny festiwal kosmopolitycznych drogowskazów. Coś na zasadzie odnajdźmy Boga w piekle. Zniknięcie dziewczyn jest o tyle nieprawdopodobne, że można szerzyć teorie spiskowe. Poznały absolut? A może Wisząca skała to jakiegoś rodzaju nowy etap w życiu? Być może to jest kosmogonia i odpowiedź na to skąd się wziął świat? Jedni będą dopatrywać się utajonych prawd, drudzy zaś stwierdzą - szukajcie dalej głupcy, to niepotrzebna nikomu sensacja oparta na pseudo wynurzeniach filozoficznych.

                            

Piknik pod wiszącą skałą online (napisy)




36.  Tytuł filmu: Szmery w sercu (Le Souffle au coeur)
        Reżyser: Louis Malle (Francja)
        Rok produkcji: 1971
        Gatunek: Dramat
        Czas trwania: 2 godz.

Opis:  Laurent jest sprowadzony na złą drogę przez nowoczesnego młodzieńca z Ameryki: upija się, pali, uprawia sex (pierwszy raz przeżywa z prostytutką - za sprawą starszych braci). Jest pupilem mamy, ojciec go ignoruje, w końcu dostaje reumatoidalnej gorączki i wyjeżdża do sanatorium, tam dochodzi do pewnego zbliżenia...

Powód: Cholernie dobry, i cholernie kontrowersyjny, ale trzeba zaznaczyć, że temat kompleksu Edypa był już niejednokrotnie podejmowany. To w zasadzie ważny film o artystycznym przebiegu. Idealnie trafia w struny opowiadania o dojrzewaniu i młodości, która musi zmierzyć się z seksualnością i energią sensualną. Pierwsze zazdrości polegające na czymś więcej niż nowe zabawki. Stawanie się dorosłym to nieodłączny ból wymieszany z rozkoszą niczym gin z tonikiem. Reżyser nikogo nie ocenia. Opowiada historię tak, abyśmy sami zdecydowali, czy postępują słusznie. Świetna psychologia postaci, piękna muzyka i subtelny w wyrazie przekazywania emocji na ekranie. Smakowite kino!








35.  Tytuł filmu: Męczeństwo Joanny D'Arc (La passion de Jeanne         d'Arc)
        Reżyser: Carl Theodor Dreyer (Dania)
        Rok produkcji: 1928
        Gatunek: Dramat historyczny, Niemy
        Czas trwania: 1 godz. 54 min.

Opis: Zapis ostatniego dnia życia Joanny d'Arc, które zakończyła spalona na stosie. Podczas przesłuchań musiała wybierać między wiarą w Boga a własnym życiem.

Powód: To się nazywa sztuka filmowa! Emocje wylewają się wiadrami. Nie trzeba dialogów do filmów, żeby poruszyć widza. Wystarczyło podkręcić cudowną, olśniewającą muzykę i dodać charakterną aktorkę, która wyrazem twarzy przemawia lepiej i poetyczniej niż mistrzowie słowa. Oklaski dla M. Falconetti - ma u mnie dożywotni respect! Pasja Mela Gibsona może się schować! Chcecie prawdziwie religijny film? Obejrzyjcie Męczeństwo Joanny D'Arc (nie pomylcie tylko wersji z Millą Jovovich). Do dzisiaj potrafi zaciekawić, a to przez dynamiczny montaż, a to dzięki atmosferze dreszczowca lub wysoki poziom męczeństwa, który wygląda bardziej autentycznie niż niejedna współczesna scena z podobnym odwzorowaniem!





34.  Tytuł filmu: Żywot Briana (Life of Brian)
        Reżyser: Terry Jones (Wielka Brytania)
        Rok produkcji: 1979
        Gatunek: Komedia
        Czas trwania: 1 godz. 34 min.

Opis: Brian, rówieśnik Chrystusa, przychodzi na świat w Betlejem i zostaje omyłkowo uznany za Mesjasza.

Powód: Najwspanialsza i najzabawniejsza satyra na temat Jezusa i religii z jaką kiedykolwiek miałem styczność. Monty Python wyśmiewa wszystkie nielogiczności chrześcijańskiej myśli zapisanych w Biblii. Tak rozbawiać widzów na wzór kabaretu potrafią nieliczni, ale żeby wyśmiewać się z grząskich i trudnych tematów, aby nikogo nie urazić, to prawdziwy pokaz zdolności. Pythoni nie boją się krytyki, więc podeszli do sprawy w bardzo odważny sposób. Tym samym sprawiając nie tylko banana na twarzy, ale umiejętne pokazując, że Mesjaszem mógłby być każdy z nas. W końcu ,,jesteśmy bogami'' (Psalm 82.6).







33.  Tytuł filmu: Matrix
        Reżyser: Andy i Lana Wachowski (USA)
        Rok produkcji: 1999
        Gatunek: Akcja, Sci-Fi
        Czas trwania: 2 godz. 16 min.

Opis: Haker komputerowy Neo dowiaduje się od tajemniczych rebeliantów o tym, że świat, w którym żyje, jest tylko obrazem przesyłanym do jego mózgu przez roboty.

Powód: Mój ulubiony film z dzieciństwa. Wtedy jeszcze nie miałem takiej wiedzy, żeby do końca zrozumieć przesłanie Matrixa, choć wiedziałem, że mówi o czymś ważnym. Matrix to film, który odmienił kinematografię na dobre. Sprawił, że inni reżyserzy zaczęli stosować częściej efekty odpowiedzialne za zwolnienie czasu. To jest jeden z tych obrazów, który namieszał w środowisku złożonych z obywateli i władzy. Nie można wytłumaczyć czym jest Matrix, lecz wiemy, że cały czas w nim uczestniczymy. Jesteśmy kontrolowani, na każdym kroku ograniczeni wszelkimi środkami, byle tylko, żebyśmy nie doszli do prawdy i nie przyznali przed sobą, że potrafimy żyć bez guru i ludzi pociągających za sznurki. Tylko nieliczni okazują się być wybrańcami i nie każdy chce otrzymać wiedzę niezbędną do wydostania się z ,,niewidzialnych'' kajdanów. ,,Niewiedza jest błogosławieństwem?'' - Wybór należy do Was, po której stronie staniecie.






32.  Tytuł filmu: Rain Man
        Reżyser: Barry Levinson (USA)
        Rok produkcji: 1988
        Gatunek: Dramat, Komedia
        Czas trwania: 2 godz. 13 min.

Opis: Karierowicz Charlie dostaje informację o śmierci ojca, z którym od lat nie miał kontaktu. Z testamentu dowiaduje się, że ma starszego brata chorego na autyzm.

Powód: Młodszy brat uczy starszego człowieczeństwa. Charlie zaczyna dostrzegać, że jego życie było do tej pory płytkie i egocentryczne. Jest to też piękny film o braterskiej miłości, o więzach krwi. Tym samym człowiek chory na autyzm uczy się pokory i tego jak wyjść z godnością do ludzi. Bywa, że ludzie chorzy psychicznie są geniuszami, których zwyczajnie wykorzystuje się do niecnych celów, lecz mimo ubytków potrafią wyjść z cienia i przeciwstawić się temu, co im nie odpowiada. Piękno potrafi tkwić w chorobie, ale traci się sporo innych umiejętności niezbędnie przydatnych w życiu. Porusza i bawi jednocześnie!







31.  Tytuł filmu: Czas apokalipsy (Apocalypse Now)
        Reżyser: Francis Ford Coppola (USA)
        Rok produkcji: 1979
        Gatunek: Dramat, Wojenny
        Czas trwania: 2 godz. 33 min.

Opis: Adaptacja opowiadania Josepha Conrada "Jądro ciemności". Przeniesiona w realia wojny wietnamskiej historia kapitana Willarda, który otrzymuje misję odnalezienia i zlikwidowania pułkownika Kurtza.

Powód: Jeśli nie najważniejszy, to na pewno jeden z najważniejszych filmów o tematyce wojny w Wietnamie. Ten film pokazuje wszystkie skutki jakie obarcza żołnierzy widok pożogi i unicestwienie ludzkiego życia. Szaleństwo, obłęd, przygnębienie, utrata zmysłów, obojętność, śmierć, zło, samotność, zapomnienie - to tylko z nielicznych cech, które przydarzają się naszym (anty)bohaterom w filmie. Wydaje się, że na wojnie już nikt nie zdrowy, każdego obarczono psychicznym obciążeniem, fizyczną mechanizacją a najwybitniejsze jednostki okazują się najbardziej zdegenerowanymi moralnie. ,,Uwielbiam zapach napalmu o poranku'' - przerażające kreacje postaci tylko utwierdzają nas z jakim kinem mamy do czynienia. Wielkim, choć męczącym. 






0 Komentarz(e):

Prześlij komentarz